คนที่ดำเนินชีวิต หรือทำงานแล้วไม่ค่อยบรรลุผลสำเร็จตามที่ตนเองคาดหวังไว้มักจะโทษว่าตนเองโชคร้าย ไม่โชคดีเหมือนคนอื่น ๆ เขา หรือแม้แต่โทษกรรมเก่า อย่างที่พวกเราหลายๆ คนคงเคยได้ยินเพื่อนฝูง หรือเคยมีความรู้สึกว่า ไม่พอใจในงานหรือในอาชีพที่ตนทำอยู่ เขาคิดว่าเขาอาจมีโชคดีขึ้น อาจมีความร่ำรวย และสุขสบายขึ้น ถ้าหากเขาได้ทำงานอย่างที่คนโน้นทำอยู่ เพราะคิดว่าถ้าได้ทำงานเช่นนั้นเขาคงจะมีโชคดีขึ้น คนขายของก็อยากเป็นดาราภาพยนตร์ คนครัวก็อยากเป็นสมุห์บัญชี ทนายความก็อยากเป็นแพทย์ นายแพทย์ก็อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ อะไรทำนองนี้ ดูยุ่งเหยิงไปหมด สรุปก็คือ แต่ละคนมักจะดูหมิ่นเหยียดหยามอาชีพของตนเองว่าไม่มีความก้าวหน้า สู้อาชีพของคนอื่นไม่ได้ จริงอยู่บางครั้งการเปลี่ยนอาจจะทำให้ประสบความสำเร็จได้ แต่การเริ่มต้นใหม่ในอาชีพที่ไม่ชำนาญนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ผมอยากจะบอกว่า ผู้ที่เห็นว่าอาชีพใดรุ่งเรืองและอยากจะประกอบอาชีพนั้น ๆ บ้าง ล้วนแต่เป็นพวกคิดสั้น เพราะนอกจากปัญหาความถนัดในอาชีพแล้ว ถ้าหากเขาได้ศึกษาให้ลึกลงไปอย่างแท้จริง เขาจะพบว่า ผู้ที่ประสบโชคดีในอาชีพที่เขาปรารถนาอยู่นั้น ต้องต่อสู้ ผจญกับความลำบาก และต้องผ่านปัญหาอุปสรรค ด้วยความมานะอดทนมาแล้วไม่น้อยไปกว่าอาชีพของเขาเลย ในทำนองเดียวกันพวกเราหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินประโยคที่ว่าเป็นเพราะกรรมเก่าของเขาจึงทำให้เขาต้องเผชิญชีวิตเลวร้ายซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่ผมจะกล่าวต่อไปนี้ ผมไม่ได้บอกว่าไม่ให้เชื่อในกฎแห่งกรรม แต่การคิดแบบนี้จะไม่เกิดประโยชน์อะไรกับการดำเนินชีวิต การคิดว่าเกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่าหรือเป็นเพราะกรรมเก่าชีวิตจึงเป็นเช่นนี้โดยไม่พยายามขวนขวายต่อสู้ดิ้นรนพัฒนาชีวิตให้ดีขึ้นเป็นความคิดที่ไม่สร้างสรรค์ การคิดโทษว่าเป็นเรื่องของกรรมเก่านั้นเท่ากับคุณยอมให้กรรมเก่ามาเป็นตัวกำหนดชีวิตของคุณ ชีวิตเกิดมาเพื่อการต่อสู้และต้องพัฒนาสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้กับสังคมและคนรุ่นต่อไป ถึงแม้ว่ามนุษย์อาจจะมีกรรมเก่าที่ติดตามตัวมาเพราะกรรมเป็นเรื่องเฉพาะตน ไม่สามารถไปฝากหรือผลักภาระให้ใครมาชดใช้ได้ก็ตาม การชดใช้กรรมเก่าไม่ใช่วัตถุประสงค์หลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ถ้าถึงเวลาต้องชดใช้กรรมก็ชดใช้ไปและไม่สร้างกรรมชั่วใหม่ขึ้นมาอีก ขณะเดียวกันการพยายามสร้างกรรมดีขึ้นมาก็เป็นหน้าที่ของมนุษย์ที่ควรจะทำด้วยเช่นกัน กรรมดีที่สร้างขึ้นในปัจจุบันก็จะเป็นเหตุต่อผลลัพธ์ที่ดีที่จะเกิดตามมา   […]

รู้จริงคือไม่รู้ สัจนี้ อมตะวาจา ทำไม่เล่าท่านสาธุชนทั้งหลาย ก็เพราะว่า ความจริงมันไม่มีอะไร ฉะนั้นในสิ่งที่เรารู้ทั้งหลายมันจึงไม่จริงซักเรื่องเลย มันก็เท่านั้นแล อย่ามั่วมาก เดี๋ยวมันจะหลงทางไปไกลนะจ๋ะ ทางที่ควรเดิน ปลุกตัวให้ตื่น สวรรค์ก็ตัณหา ธรรมก็ตัณหา ไม่ธรรมก็ตัณหา นิพพานก็ตัณหา จะหวังอะไรกับดอกไม้ริมทางและศาลาพักร้อนขางถนน ในเมื่อที่สุดแห่งทางๆนี้ คือความว่างเปล่า หยุด ไม่รู้วันนี้ดีกว่า เพื่อว่าวันพรุ่งนี้เราจะได้ไ่ม่เหนื่อยกับหนทางที่เวียนวน…..สัมมาทิฎฐิ…. กลับสู่หน้าหลัก “บทความธรรมะ”

พุทธวิธีแก้จน ความฝืดเคืองในภพชาติต่อไปจะหมดสิ้นไป ด้วยมหาทานบารมีที่เราสั่งสมกันอย่างสม่ำเสมอ แต่ถ้าหากใครทำไม่สม่ำเสมอ สมบัติก็จะมาเป็นช่วง ๆ เป็นตอน ๆ เราประกอบเหตุอย่างไร ผลก็เป็นอย่างนั้น เพราะในชีวิตของสังสารวัฏมีแต่เรื่องเหตุกับผล ประกอบเหตุอย่างนี้ ผลก็ต้องเป็นอย่างนั้น ที่มีผลอย่างนี้เพราะประกอบเหตุจากสิ่งโน้น มีแต่เรื่องเหตุเรื่องผลทั้งนั้น ไม่ใช่เรื่องงมงายเลย กลับสู่หน้าหลัก “บทความธรรมะ”

ผู้ใดเห็นธรรม  ผู้นั้นเห็น  ตถาคต  ผู้ใดเห็นตถาคต  ผู้นั้นเห็นปฎิจจสมุปบาท ..สมัยหนึ่งพระผู้มีภาคเจ้าประทับอยูี่ ณ วิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ณ ที่นั้นแล พระผูุ้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมาแล้วตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย. ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า พระพุธเจ้าข้า พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้ว่า ดูก่อนก่อนภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตจักแสดง จักจำแนกปฏิจจสมุปบาทแก่พวกเธอ พวกเธอจงฟังปฏิจจสมุปบาทนั้น จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า อย่างนั้น พระพุธทเจ้าข้า พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิจจสมุปบาทเป็นไฉน ? ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะอวิชาเป็นปัจจัยจึงมีสังขาร เพราะสังขารเป็นปัจัยจึงมีวิญญาณ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัยจึงมีนามรูป เพราะนามรูปเป็นปัจจัยจึงมีสฬายตนะ เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัยจึงมีผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัยจึงมีเวทนาเพราะเวทนาเป็นปัจจัยจึงมีตัณหา เพราะตัณหาเป็นปัจจัยจึงมีอุปทาน เพราะอุปาทานเป็นปัจจัยจึงมีภพ เพราะภพเป็นปัจจัยจึงมีชาติ เพราะชาติเป็นปัจจัยจึงมีมรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัสและอุปายาส ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็ชรามรณะเป็นไฉน  ความแก่  ภาวะของความแก่ฟันหลุด  ผมหลุด  หนังเหี่ยวย่น  ความเสื่อมแห่งอายุ  ความแก่หง่อมแห่งอินทรีย์ในหมู่สัตว์นั้นๆ […]

บางท่านว่าผลกรรมชั่ว ตัดได้บางท่านว่า ผลแห่งกรรมชั่วตัดไม่ได้บางท่านว่า บางอย่างได้ บางอย่าง ไม่ได้บางท่านว่า ตัดไม่ได้ ผ่อนหนักเป็นเบาได้ ลด หลบ หลีก พอได้ยังไงก็แล้วแต่ เชื่อ ไม่เชื่อ หรือ จะตัดได้หรือไม่ได้ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แน่นอนที่สุด ถ้าเราไม่ทำเหตุทำให้เกิดกรรมแบบนั้นอีก น่าจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเรา ลอกมานะครับ ดูแล้วดีพอควร การลดกรรม 45 อย่าง 1. ไม่มีลูก กรรมจาก การทำร้ายลูกของสัตว์อื่น พรากสัตว์อื่นจากพ่อแม่หรือเคยข่มเหงลูกคนอื่น ลดกรรม ด้วยการงดกินเนื้อสัตว์ทุกๆ 7 วัน ในทุกๆเดือนทำบุญปล่อยปลาลงน้ำ ปล่อยนกปล่อยกา ทำบุญบริจาคทานที่มูลนิธิสัตว์หรือมูลนิธิเด็กอ่อน 2. เจ็บป่วยบ่อย หรือเป็นโรคร้าย กรรมจาก เคยทำทารุณกรรมต่อสัตว์ ลดกรรม ด้วยการทำบุญทำทานกับสัตว์อนาถาม ให้อาหารให้ความเมตตา ซื้อยาหรือบริจาคเงินที่โรงพยาบาลสงฆ์ ทำบุญปล่อยเต่า งดกินเนื้อสัตว์ตลอดชีวิต 3. ตาบอดหรือเป็นโรคตา กรรมจาก เคยทำร้ายสัตว์ที่ดวงตา หรือไม่เคยทำบุญเติมน้ำมันตะเกียงในชาติก่อน หรือเคยทำลายไฟฟ้าของวัด ของที่สารธารณะ […]

พระพุทธองค์ตรัสถึงกฎแห่งกรรมว่า อดีตชาติได้แต่ประกอบแต่กรรมดี จึงได้เกิดมามียศสูงศักดิ์และร่ำรวยในโภคทรัพย์ ผู้ใดบำเพ็ญธรรมมาตลอดจะได้บุญวาสนาไปทุกภพทุกชาติ มนุษย์จงฟังให้ดี ฟังตถาคตกล่าวผลกรรมของไตรภพผลกรรมของไตรภพเป็นเรื่องใหญ่ จงอย่าดูหมิ่นพุทธพจน์ จงฟังผลกรรมดังต่อไปนี้ *ปัจจุบันเป็นขุนนางเพราะเหตุใด ชาติก่อนนำทองคำสร้างพระพุทธรูป *สิ่งที่ได้รับในชาตินี้เพราะชาติก่อนทำไว้ ถวายเครื่องทรงสักการะพระพุทธองค์ *ทองคำสร้างองค์ดั่งสร้างตนเอง เครื่องทรงสักการะคืออาภรณ์ประดับกาย *ดังนั้นอย่าคิดว่าขุนนางนั้นเป็นง่าย หากไม่ได้สร้างบุญก่อกุศลแต่ปางก่อนไว้ ไฉนเลยจะได้รับ *มีรถนั่งมีเรื่อขี่เพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนสร้างถนนทำสะพาน *มีเสื้อผ้าแพรพรรณประดับกายเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนบริจาคเสื้อผ้าให้ผู้ยากจน *มีอาหารอิ่มสมบูรณ์เพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนบริจาคข้าวปลาอาหารและน้ำดื่มให้ผู้ยากจน *ที่ไม่มีจะกินจะใส่เพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนไม่เคยบริจาคทานเลยแม้แต่น้อย *มีตึกรามบ้านบ้านช่องเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนบริจาคข้าวสารช่วยผู้ยากไร้ *มีบุญมีวาสนาเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนสร้างวัดสร้างศาลา *มีหน้าตามีบุญหนักศักดิ์ใหญ่เพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนบูชาพระพุทธรูปดอกไม้เครื่องหอม *มีปัญญา มีความปราดเปรื่องเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนสวดมนต์สรรเสริญพระนามพระพุทธเจ้า *มีภรรยาดีมีมรรยาทพร้อมเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนได้สร้างสมบุญกุศลมาร่วมกัน *สามีภรรยามีอายุยืนยาวเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนได้แต่งริ้วธงประดับหน้าพระพุทธรูป *มีพ่อแม่อยู่ครบเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนเห็นอกเห็นใจผู้กำพร้า *ไม่มีพ่อแม่เพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบยิงนกตกปลา *เลี้ยงลูกไม่รู้จักโตเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบเจ็บแค้นผู้อื่น *ชาตินี้ไม่มีลูกเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนข่มเหงรังแกลูกชาวบ้าน *ชาตินี้อายุยืนเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบซื้อสัตว์ปลดปล่อยชีวิต *ชาตินี้อายุสั้นเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต *ชาตินี้ไม่มีภรรยาเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบผิดประเวณี ข่มขื่นลูกเมียเขา *ชาตินี้เป็นม่ายเพราะเหตุใด เพราะชาติก่อนชอบดูหมิ่นดูแคลนสามี […]